Imperative sentence คือ ประโยคคำสั่ง ที่ใช้คำกริยา V.1 มาขึ้นต้นประโยค โดยที่ผู้พูดละการพูดถึงผู้ฟังในฐานที่เข้าใจกัน (ละคำว่า You หรือ ประธานของประโยค) Imperative sentence มีทั้งคำสั่งให้กระทำ สั่งให้ห้ามกระทำ คำสั่งเชิงขอร้อง และคำสั่งในเชิงเชื้อเชิญ ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับน้ำเสียงของผู้พูด, ความสัมพันธ์ระหว่างผู้พูดกับผู้ฟัง และเจตนาในการสื่อความหมาย
ที่สำคัญประโยค Imperative sentence จะลงท้ายด้วยเครื่องหมายวรรคตอน full-stop (.) หรือ exclamation mark (!) เสมอ
รูปแบบและโครงสร้างประโยคคำสั่ง Imperative sentence
- ประโยคสั่งให้กระทำ (Command) โครงสร้าง Verb 1
ตัวอย่างเช่น
Come here! = มานี่
Sit down! = นั่งลง
Look! = ดูสิ
โครงสร้าง Be ขึ้นต้นประโยค
ตัวอย่างเช่น
Be quiet. = จงเงียบ
Be careful. = จงระวัง
โครงสร้าง V.1 + Object ( กรรม / ส่วนขยาย )
ตัวอย่างเช่น
Open your bag. = จงเปิดกระเป๋า (ของคุณ)
Close the door. = จงปิดประตู
2. ประโยคคำสั่งในรูปแบบปฎิเสธ
โครงสร้าง Don’t + V.1
ตัวอย่างเช่น
Don’t go! = อย่าไป
Don’t touch me. = อย่ามาแตะต้องตัวฉัน
Don’t forget to bring the book. = อย่าลืมเอาหนังสือมานะ
Don’t make a loud noise. = อย่าส่งเสียงดัง
โครงสร้าง Don’t + be
Don’t be noisy. = อย่าส่งเสียงดัง
โครงสร้าง Stop + V.ing เป็นคำสั่งห้ามแบบทันที
ตัวอย่างเช่น
Stop smoking. = อย่าสูบบุหรี่
Stop running. = อย่าวิ่ง
Stop playing. = อย่าเล่น
3. ประโยคคำสั่งในเชิงขอร้อง
โครงสร้าง Please เข้าไปวางไว้หน้าหรือท้ายประโยคก็ได้ เพื่อให้ดูสุภาพขึ้น
ตัวอย่างเช่น
Please sit down. หรือ Sit down, please. = กรุณานั่งลง
Please come in. หรือ Come in, please. = กรุณาเข้ามา
Please wait here. = กรุณารอตรงนี้
Be quiet, please. = กรุณาเงียบ
4. ประโยคคำสั่งในเชิงเชื้อเชิญ
โครงสร้าง Let’s / Let’s not + V.1
ตัวอย่างเช่น
Let’s go! = ไปกันเถอะ
Let’s stop now. = ตอนนี้หยุดกันเถอะ
