เคยบ้างไหมที่มีใครตอบขอบคุณเรา แล้วเบื่อที่จะใช้สำนวน ‘You’re welcome.’ ที่พอจะแปลได้ว่า ด้วยความยินดี / ไม่เป็นไรหรอก แต่จริงๆ ยังมี ‘It’s my pleasure.’ (หรือ My pleasure. เฉยๆ ) อีกสำนวน
ซึ่งมีความหมายตรงตัวว่า ‘ด้วยความยินดี / เต็มใจ (ของฉันที่จะช่วย)’ ซึ่งฟังดูสุภาพและตั้งใจแสดงความรู้สึกมากกว่า และอาจจะเหมาะสมในการสนทนาที่อีกฝ่ายใช้สำนวนที่ดูเป็นทางการส่งมา
อย่างไรก็ตาม พอมีกรณียกเว้นอยู่บ้าง เช่น ถ้าต้องลงทุนลงแรงในการช่วยเหลืออย่างได้รับความเดือดร้อนอยู่บ้าง ต้องลงไปว่ายน้ำให้ตัวเปียก เพื่อช่วยคนจมน้ำ สำนวน It’s my pleasure. ก็ฟังดูไม่เข้ากับสถานการณ์
สำนวน It’s my pleasure ยังสามารถขยายให้เป็นประโยคยาวขึ้นด้วยมีวลีหรืออนุประโยคต่อท้ายแจกแจงว่ายินดีที่ได้ทำอะไรหรือสิ่งใดลงไป เป็น It’s my pleasure to do (something)
นอกจากนี้ ‘You’re welcome.’ ยังจัดว่าเป็นสำนวนแบบ phatic language คือเอ่ยไปเพื่อให้การสนทนา ดำเนินต่อไปตามบริบทที่เกิดขึ้น มากกว่าจะมีเจตนาสื่อความเช่นนั้นจริงๆ
ตัวอย่าง
A: “I do appreciate your kindness.” (ขอบคุณสำหรับความกรุณาของคุณจริงๆ)
B: “It’s my pleasure to do that.” (ด้วยความเต็มใจที่จะทำเช่นนั้น)
A: “Thanks for your company today.” (ขอบคุณที่มาเป็นเพื่อนวันนี้)
B: “My pleasure.” (ด้วยความยินดี)
