สิ่งที่ทั้งคำนามและคำสรรพนาม (ในฐานะประธานและกรรม) ทำหน้าที่เหมือนกันก็คือ มันสามารถใช้ในการกล่าวถึงที่ถูกพูดถึงมาในประโยคก่อนหน้าแล้ว ได้เหมือนกันนั่นเอง
เช่น That dog is cute. It is black and white.
หมาตัวนั้นน่ารัก มันมีขนสีขาวและดำ
เห็นไหมครับว่า เราไม่จำเป็นต้องไปพูดคำนามว่า ‘dog’ ซ้ำอีก ในประโยคหลัง แต่ใช้สรรพนาม ‘It’ แทนคำว่า ‘dog’ ไปเลย...
ในประโยคบอกเล่า เราสามารถใช้ V. to be +able + to แทนคำว่า can โดยที่มีความหมายเดียวกันได้ด้วยนะครับ
เช่น สมมติว่ามีผู้พิการได้รับการผ่าตัดใส่ขาเทียม และเขาสามารถเดินได้ด้วยตนเองแล้ว เราก็สามารถพูดหรือเขียนได้ว่า….
Now, he can walk. → ตอนนี้เขาสามารถเดินได้แล้ว
Now, he is able to walk....